Knutselen voor iedereen
Enkele weken geleden hebben we workshops georganiseerd voor jonge asielzoekers in ons nieuw atelier in Evere. Het is dankzij een medewerking van de Football club Kraainem en de Fedasil-centra dat dit mooi project heeft kunnen worden waargemaakt.
Met dit klein artikel had ik zin om jullie deze mooie levenservaring te beschrijven.
’s Morgens ga ik ze met de camionnette halen bij de Fedasil-center van Sint-Pieters-Woluwe dicht bij mij. De center van Sint-Pieters-Woluwe is een observatie-en orientatiecenter voor alleenstaande buitenlandse minderjarigen in België. Het zijn jongeren die hun familie hebben moeten verlaten en die in regelmatige situatie zijn van asielzoekers. Na enkele weken zijn de jongeren dus verzonden naar een ander structuur of aangepaste opvangplaats.
Jamal, Tidiane, Kalid, Lauceny, Bodo, … ze zijn een tiental op weg naar ons atelier om enkele manuele werken te ontdekken. Enkele verlegen woorden worden uitgewisseld. Maar ze blijven voorzichtig omdat ze niet weten wat hen verwacht. Ze hebben zoveel dingen gezien in hun migrantenverleden.
We komen ter plaatse aan en nemen een koffietje allemaal samen met Gaël, leerkracht van de dag, Coralie, en Lauren en Gwenaëlle, stagiaires bij de Plantrekkers. We babbelen in approximatief Frans/Engels. Ze zijn allen tussen 13 en 18 jaar oud en zijn afkomstig van Guinee-Conakry, Afghanistan, Ethiopië.
Door de taal kunnen we geen lange zinnen maken maar de communicatie is al intens.
Verzekerd! we zien hun gezichten stralen wanneer ze begrijpen wat ze gaan doen en leren.
Gaël begint met een initiatie van “Betegelen”. De jongeren fabrikeren hun lijm, plaatsen en snijden de tegelen zoals professionals. Hun enthousiasme is communicatief. Ze zullen inderdaad misschien geen te betegelen huis hebben morgen, maar ze hebben geleerd, zich ervan bewust gemaakt dat ze het konden.
Gaël voegt dit bij op het einde van zijn dag : « Er zijn er die echt talent hebben. Moesten ze iemand volgen gedurende 6 maanden, zouden ze heel bevoegde betegelaars worden ». We hebben misschien roepingen gewekt 😊
De volgende dag en de dag erna komt de bende terug om aan houtbewerking te smaken. Het is Gilles die zijn passie deelt en de workshop geeft. Zijn legendarische energie is gecommuniceerd en heel vlug gedeeld met de jongeren.
Pas begonnen en ze waren al aan het zagen, vijzen, nagelen… de resultaten zijn indrukwekkend. Gedurende deze twee dagen warmloopt de volledige ploeg – Gilles, Gwenaëlle en Lauren en hun nieuwe vrienden – voor nieuwe projecten ; ze bouwen tafels, stoelen, een bar, kleine meubels op… indrukwekkend. Op het einde van de dag zegt Tidiane ons lachend: « we zullen niet zeggen dat het super was anders gaan we morgen met 20 van de center zijn ».
Vrijdag eindigt de stage. Gaël legt hen enkele basics van elektriciteit uit. Ze bouwen allen een klein bedlampje op. Sommige beginnen het te schilderen en te decoreren. Ze keren allemaal terug met hun kunstwerken, ze zijn zo fier. Het avontuur loopt ten einde. Ze bedanken ons. Zij worden ook door ons bedankt.
Deze stage is misschien maar een klein lichtpuntje in het leven van die jongeren. Maar ik ben blij en voel me diep geraakt door het feit dat onze ploeg van de Plantrekkers er aan heeft kunnen meedelen.
Zoals Gilles hierover getuigt : « Gedenkwaardige ervaring, wat een slag! Ze hebben telkens een glimlach en klagen nooit, terwijl ze niets hebben. Mooie levensles. Ik ben triestig en nostalgisch van ze te verlaten. Je hecht je zo vlug aan die personen ! Zeker opnieuw doen !!! »
Met Plantrekkelijke groeten,
Coralie
Gelijkaardige artikels lezen